-
1 νουν-έχεια
νουν-έχεια, ἡ, das Verstandhaben, die Klugheit, καὶ ἐπιδεξιότης, Pol. 4, 82, 3, v. l. νουνεχία.
-
2 πότος
πότος, ὁ, das Trinken, der Trunk; κρόμυον πότῳ ὄψον, Il. 11, 630, wo jetzt richtiger ποτῷ steht; gew. das Trinkgelag, ἀλλήλοις συνεῖναι ἐν τῷ πότῳ, Plat. Prot. 347 c; περὶ πότους τε καὶ εὐωχίας, Rep. I, 329 a (so im plur., Lys. 16, 11; ἡ ἐν τοῖς πότοις ἐπιδεξιότης, Aesch. 2, 47;. Plut. Them. 3); Folgde, wie Pol. 5, 15, 2; παρὰ πότον, beim Trinkgelage, Strab. 7, 3, 8; Luc. Prom. 4 Amor. 24; πότος ἦν καὶ λόγος, Asin. 3, u. sonst.
См. также в других словарях:
επιδεξιότητα — η (AM ἐπιδεξιότης) [επιδέξιος] η ιδιότητα τού επιδέξιου, ικανότητα, ευφυΐα («διὰ τὴν ἐπιδεξιότητα και νουνέχειαν τἀνδρός», Πολύβ.) νεοελλ. τέχνη, μαστοριά (α. «τις επιδεξιότητες τού κονταριού μαθαίνει» β. για ζωγραφιά, «με τόση επιδεξιότητα τήν… … Dictionary of Greek
